Ons netwerk gaat al heel wat jaren mee. Ooit is het aangelegd voor telefonie, maar met de opkomst van internet in de jaren negentig is er het een en ander aan aanpassingen nodig geweest in de tussentijd. Een van die aanpassingen is pair bonding: het versnellen van het internet door de kracht van twee aansluitingen te combineren.
Aan het einde van de negentiende eeuw werd het telefoonkabelnetwerk aangelegd onder de grond. Zo werd langzaam maar zeker het telefonische verkeer opgestart. Deze kabels waren het fundament voor wat in de jaren vijftig de telefoonlijn werd; sindsdien beschikten nieuwbouwwoningen standaard over een telefoonaansluiting. In de afgelopen zestig jaar is de drukte op de lijn nogal toegenomen en zijn er creatieve oplossingen bedacht voor het optimaal benutten van de lijn.
Reservespeler
Bij de aanleg van ons kopernetwerk is het in 90 procent van Nederland dubbeldraads uitgevoerd. Oftewel: er zijn dubbele aders (interne kabels) in de telefoonkabel gemaakt, zodat men twee analoge telefoonlijnen op één aansluiting kon gebruiken. Eigenlijk was een aansluiting dus de reservespeler. Aangezien veel mensen anno nu niet eens meer gebruik maken van een lijn, laat staan twee, biedt dat mogelijkheden. Nu worden deze dubbele aders gebruikt om de snelheid van het internet te verdubbelen. Pairbonding noemen we dat! Zo hadden ze het in de jaren vijftig nooit kunnen bedenken.
Krachten bundelen
Bij de telefoonaansluiting was er dus een ‘ader’ als reservespeler bedacht, en toen deze zelfde aansluiting gebruikt werd voor het internet, zat ook daar dus óók een reservelijn in. Maar zou het niet slim zijn om deze reservelijn daadwerkelijk te benutten? Het idee ontstond om de data synchroon over de dubbele aansluiting te laten verlopen. Lange tijd stond de techniek het niet toe; beide aders gebruiken voor dezelfde functionaliteit kost rekenkracht en een paar jaar geleden zou er een flinke pc in de wijkkast nodig zijn geweest om dit te kunnen realiseren. Tegenwoordig is dit ondervangen met een rekenmodule op de kaarten in de kast. Sinds 2012 is de mogelijkheid tot pairbonding realiteit en wordt het steeds vaker toegepast. Hoewel het één mogelijkheid is om een snellere verbinding te realiseren, is het niet altijd de béste manier. Dat kan het beste per situatie worden bekeken. Maar of het wordt benut of niet: pairbonding is uniek in de wereld. En dat is toch best iets om trots op te zijn.
